Riboflavin denilen maddedir. Dayanıksız olup, ısı, güneş ışığı, alkol, kafein, östrojen ile etkisizleşir. Vücutta karaciğer ve böbreklerdeki çok az miktarın dışında depolanamadığı için günlük olarak karşılanmalıdır. Bağırsaklarda bakteriler tarafından bir miktar üretilebilmektedir. Bu nedenle yetersiz alımlara karşın bazı kimselerde eksiklik belirtileri oluşmayabilir. Vücuttaki enzim olaylarına katılır. Stres gibi durumlarda gereksinimi artmaktadır.
Günlük İhtiyaç:
Yaşa, metabolizma hızına, yiyeceklerle alınan protein ve kalori miktarına göre değişmektedir. Ayrıca insan vücudu tarafından bağırsaklarda yapıldığı da düşünülmektedir. Besinlerle alınan miktar 1.2 mg’ın altında kalınca depolardaki vitamin kullanılmaya başlanır. Bu depolardaki de yeterli değildir. İlaçların içersinde 10 mg doz yeterlidir.
0 – 1 yaş: 0.4-0.6 miligram
1 – 3 yaş: 0.8-0.9 miligram
4 – 6 yaş: 1.0 miligram
7 – 9 yaş: 1.4 miligram
10 – 12 yaş: 1.5 miligram
Erişkin Erkek: 1.6 miligram
Erişkin Kadın: 1.2 miligram
Gebelik: 1.5 miligram
Emzirme: 1.7 miligram
B-2 Vitaminin Yararları:
Nükleotid denilen maddelerle birleşerek enzim sentezine girerler. Bu enzimler aracılığı ile oksidasyon-redüksiyon işlevlerini yaparlar.
Enerji üretiminde rol oynar. FMN ve FAD kısa isimli enzimlerle hidrojen taşıyıcılığı yapar.
Kısa zincirli yağ asitlerinin yakılmasını sağlar.
Hücrelerin gelişmesine ve solunumuna etki ederek oksijeni daha iyi kullanmasını sağlar. Bu yolla görme ve saç, cilt ve deri sağlığına yararlı etkisi olur.
Bazı amino asit ve glutathion redüktaz (Kandaki alyuvarlarda) maddesinin yapımına katkıda bulunur.
B-2 Vitaminin Eksikliği:
Amerika’da yapılan araştırmalarda insanların yedikleri ile yeterli düzeyde alamadıkları vitaminlerin en başında B-2 Ribofalavin gelmektedir. Buna karşın eksiklik belirtileri bu denli sık görülmemektedir. Bunun da bağırsaklarda az miktarda da olsa üretilen B-2 Vitaminine bağlı olduğu düşünülmektedir. Tek başına bu vitaminin eksiklik belirtilerinin görülmesi nadirdir, genellikle diğer vitaminlerin de eksikliği ile birlikte olur. Yetersiz beslenme (B-2 vitamini zengin besin maddelerini yememek; zayıflamak, mide-barsak ülseri, şeker hastalığı için diyet yapmak ve fast-food ile beslenmek) bağırsaktan emilimin bozulması ve ateş, hipertiroidi, gebelik, emzirme, fazlaca alkol alımı gibi artan ihtiyaçların karşılanmadığı durumlarda söz konusudur.
Dilde kızarma, yanma hissi, ağız çevresi ve dudakta kızarma, tahriş ve çatlaklar,
Gözlerde kaşıntı, yanma hissi ve iltihaplanma, katarakt oluşumu,
Deride kepeklenme, saçların dökülmesi,
Çocuklarda büyümenin yavaşlaması,
Kilo kaybı, canlılıkta azalma, sindirim sorunları
Genital bölgede deri sorunları oluşur.
Hayvan deneylerinde ilk göze çarpan büyümenin durmasıdır. Hayvanlarda cilt, göz, saç problemleri ile üreme gücünde azalma oluşmaktadır.
B-2 Vitaminin Fazlalığı:
Dışarıdan gereğinden fazla alınsa da idrar ile atıldığı için zararlı bir etki oluşmaz. Sadece idrarın rengi ve kokusu riboflavin renk ve kokusunu alır.
B-2 Vitaminin Tedavide Kullanımı:
Tek başına bu vitamin tedavi amaçlı kullanılmaz, genellikle diğer vitaminlerle beraber verilir. Yine de etkili olduğu düşünülen alanlar;
Enfeksiyon hastalıkları ve uzun süren antibiyotik tedavileri,
Fazla alkol alan ve düzensiz beslenen kişiler,
Ağız çevresi, göz ve genital bölge de oluşan cilt sorunlarında,
Yorgunluk, stres, baş ağrısı şikayetlerinde,
Büyümenin desteklenmesi istendiğinde kullanılır.
B-2 Vitamini açısından zengin besinler:
Diğer B Vitaminleri bulunan kaynaklarda genellikle birlikte yer alır. Fakat bir çok besin maddesinde yeterli miktarda bulunmaz. Karaciğer, dil, bira mayası B-2 yönünden zengindir. Süt, yumurta, peynir, ıspanak, brokoli gibi yeşil yapraklı sebzeler, balık, mantar ve avokado içersinde makul miktarda bulunur.
Bira mayası 1.3 – 4.0 miligram
Malt hülasası 3.0 – 4.0 miligram
Karaciğer, böbrek 2.0 – 3.0 miligram
Buğday kepeği 0.5 miligram
Buğday unu 0.03 miligram
Patates 0.05 miligram
Et 0.1 – 0.3 miligram
Süt 0.15 miligram
Yumurta 0.3 – 0.5 miligram
Peynir 0.3 – 0.5 miligram
Kepek 0.5 miligram
Yeşil sebze 0.1 – 0.5 miligram (yetiştiği yöreye göre)