İmmünoterapi, insan bağışıklık sistemini etkileyen, immünolojik homeostazı onarmak, vücudun her bir bölümünün işlevini düzenlemek veya geçici olarak değiştirmek için kullanılan bir tür tedavi yöntemidir. “İmmünoterapi” terimi, çeşitli nedenlerle bozulan bağışıklık sistemi üzerinde genetik, tümörler, organ ve doku nakli, enfeksiyöz hastalıklar ve diğerleri gibi patojen veya bakteriler üzerinde bir etki olarak yorumlanır.
Onkopatoloji modern tıbbın başlıca sorunlarından biridir çünkü her yıl en az 7 milyon kişi kanserden ölüyor. Bazı gelişmiş ülkelerde, onkolojiden kaynaklanan mortalite (kaba ölüm hızı), kardiyovasküler hastalıklarda ortaya çıkan mortaliteden önden gitmiştir. Bu durum bizi, tümörle savaşmanın, hastalar için güvenli olacak en etkili yollarını aramamıza neden oluyor.
İmmunoterapi çeşitli sistemler ve organlar üzerinde olumsuz etkilere neden olabilir: İmmünosupresyon(Vücudun antijen’e karşı göstereceği cevabın önlenmesi) normal koşullar altında patolojik reaksiyonlara neden olan ve ayrıca neoplastik süreçlerin ortaya çıkışı gibi mevcut bulanıklıkların oluşumuna katkıda bulunan çeşitli bulaşıcı süreçlerin oluşumuna katkıda bulunur. Bazı ilaçların kendileri (büyük dozlarda antibiyotikler, anestezi vb.) immünosupressif bir etkiye sahiptir. İstenmeyen etkiyi almamak için bağışıklık koruyucu maddelerle atanmalarını göz önüne almak gerekir. İmmünolojik reaksiyonların kontrolü ve sistematik hematolojik muayene altında klinik koşullar altında yapılır.
Sınıflandırma
İmmunoterapötik önlemler, hücresel (T-lenfositler) veya humoral (B-lenfosit) bağışıklık sistemi sistemleri üzerinde spesifik etkilere ayrılır ve bu antijene veya kompleks antijenik komplekse (nedensel ajan, aşı) bağışıklık oluşumunu güçlendirir veya zayıflatmayı amaçlar; bağışıklık sisteminin birçok spesifik olmayan uyarıcıya veya depresana cevap verme özelliğine dayanarak, nonspesifiktir.
İmmünoterapi ilaçları
İmmünoterapi ilaçları
Bu amaçla kullanılan ilaçların çoğu ya immünosupressanlar ya da immünostimülanlardır. İmmünsüpresif tedavi biol (kalp damar sistemi hastalıklarının tedavisinde kullanılan ilaçlar) olarak kullanılır. Preparatlar (örneğin, antimikfosit serumu – ALS, lenfositlere yönelik antikorlar) ve kimyasal. sentetik bileşikler (imarant, siklofosfamid, sitozin-arabinosid, vb.). Bağışıklık uyarıcıları aynı zamanda biyolojiktir (örneğin, BCG aşısı) ve kimyasal (örn., Levomizol).
Tümörün bağışıklık sisteminde görünür hale getirmek için tümörde bulunan moleküller Kanser aşıları yolu ile hastaya enjekte edilir.
Kansere karşı immünoterapinin görevleri ve çeşitleri
Kanserde immün preparatların atanması için gerekenler:
– Tümör üzerindeki etkileri ve tahrip edilmesi;
– Antitümör ajanların yan etkilerinin azaltılması (immünosüpresyon, kemoterapi ilaçlarının toksik etkileri);
– Tekrarlayan tümör büyümesinin ve yeni neoplazilerin oluşumunun önlenmesi;
– Tümörlerde immün yetmezliklerin arka planına karşı enfeksiyöz komplikasyonların önlenmesi ve ortadan kaldırılması.